Bilecik
Kıyı bölgeler hariç, tüm bölgelerde yetiştirilir. Özellikle geç donların görüldüğü yörelere tavsiye edilir. Meyve salkımı 2-3'lü yapıdadır. %30 yan dallarda meyve yapar. İnce kabuklu, içi dolgun olup kabuktan kolay ayrılır. Tane ağırlığı 13 g, iç oranı %53, yağ oranı %68 ve protein oranı %18’dir. Kuru ceviz olarak tüketilmeye elverişlidir. Şebin, Yalova-3 ve Yavuz-1 (KR-2) çeşitleriyle tozlanır. Eylül ayı sonlarında hasat edilir.
Cevizin İklim ve Toprak İstekleri
Ceviz ağacının en önemli niteliklerinden birisi, değişik toprak ve iklimlere kolayca uyum sağlamasıdır. Ceviz ağacının yetiştirilmesi uzun zamana bağlı olmakla beraber, 400-1800 saat soğuklama ihtiyacıyla dünya üzerinde en çok yayılan meyve türlerinden birisidir. Ceviz deniz seviyesinden 1700 m. yükseklikteki alanlara kadar yayılış gösterir. Mutedil iklim meyve türlerinden olan ceviz, hem yüksek ve hem de düşük sıcaklığa karşı hassastır.
Aşırı yaz sıcaklarında yeşil kabukta, yapraklarda yanmalar ve meyvelerde büzülmeler olmaktadır. Bu zararlanma -36 °C'de başlamakta, -43 °C'de çok şiddetlenmektedir. Geç sonbahara kadar gelişmesi devam eden genç ceviz ağaçlarının uç sürgünleri iyice olgunlaşmamış ise -10 °C'de zarar görmektedir. Sonbaharın erken donlarında -9 °C ile -12 °C'de odunlaşmamış sürgünler zararlanır. Geç ilkbahar donları; tomurcukların kabarma zamanında daha fazla zarar yapar. Tomurcuklar kapalı olduğu dönemde -3°C'ye, tam çiçeklenme döneminde -1°C’ye kadar dayanabilir. Çiçek döneminde soğuktan zararlanma daha sık görülür.
Toprak İsteği
Ceviz ağaçları toprak bakımından seçici olmamakla beraber, taban suyu seviyesi 2.5-3.0 metreden yukarı olmayan, fazla su tutmayan, gevşek, süzek alüvyonlu topraklarda daha iyi gelişir. Su tutan killi topraklarda ve durgun sulu yerlerde gelişemez. Ceviz ağacının gelişmesi ilkbahardan başlayarak meyvenin olgunlaşıp yere düşeceği zamana kadar devam eder. Ceviz kökleri kazık köklü olup, derine uzadıklarından alt kısımları rutubetli olan, derin ve yumuşak topraklar yetiştiricilik için daha uygundur.
Fazla oranda kireç ihtiva etmeyen ve su tutmayan, nemliliğini muhafaza eden derin topraklarda iyi gelişir. Verimli topraklarda veya gübreleme, sulama gibi kültürel tedbirlerle verimliliği arttırılan topraklara dikildiğinde, cevizlerde gelişmenin hızlandığı ve meyve veriminin arttığı görülür.
Ceviz ağaçları her ne kadar yazları bol güneşli, kışları ılıman geçen, soğuk rüzgarlardan korunmuş vadilere daha çok uyum sağlamışsa da, soğuklama ihtiyacı, uyanma ve kış dinlenme periyotları dikkate alınarak bahçe kurulduğunda, kışı sert geçen yerlerde de yetiştiği görülmektedir.
Yer seçimi bakımından ceviz tarımını sınırlayan en önemli faktörlerden birisi, taban suyu seviyesi ve suyun kalitesidir. Fazla nem ve durgun sular kökler için gerekli oksijenin alınmasını engeller, bu nedenle kök gelişimi yavaşlar ve ağacın gelişmesi durur.
Yaprak damar araları açık yeşil, damarlar ise kahverengi bir renk alır, sürgün uçlarında kurumalar görülür. Yüksek taban suyu seviyesi drenaj kanalları açılarak düşürülmediği durumda da birkaç yıl içinde ağaç tamamen kurur. Bu bahçelerde fidanlar gelişme çağında iken hiçbir gelişme noksanlığı ve belirti göstermemesine karşılık, 5-7 yaşlarındaki fidanlar 5-6 m boy aldığında, cevizlerin gelişme düzeni bozulur ve bahçede taban suyunun daha yüksek olduğu yerlerden başlamak üzere, ağaçlar kurumaya başlarlar. Ceviz, toprak tuzuna dayanım yönünden orta derecedeki meyveler sınıfına girmektedir. Toprak ve suyun tuzluluğu ceviz yetiştiriciliği açısından önemlidir.
Budama
Ceviz için en uygun terbiye sistemi ‘Değiştirilmiş doruk dallı’ (Modifiye lider) sistemdir. İlk 2-3 yıl terbiye sisteminin oluşturulması tamamlanmalıdır.
- İleriki yıllarda verim budaması büyük önem taşır. Cevizde kalın dal kesiminden kaçınmak gerekmektedir. Ancak ağaç üzerindeki 0.5-3 cm kalınlığındaki dallardan çıkarma işlemi yapılmalıdır.
- Yine gelişme döneminde bitkiler üzerindeki ince dallardan alınabilir. Buda kışın bitki üzerinden aşırı dal çıkarımının önüne geçer. Kalın dal çıkarılması gerekiyorsa mutlaka aşı macunu ile kesik yüzey kapatılmalıdır. Budama sonucunda oluşan artıklar mutlaka toplayıp uzaklaştırmalıdır.
Uç alımı kesinlikle yapılmamalıdır. Çünkü dişi çiçekler yıllık sürgünlerin ucunda teşekkül etmektedir. Budama da;yan dallarda meyve veren çeşitlerde derin olmamak üzere uç alımı yapılabilir. Yan dallarda meyve verme eğilimi az olan çeşitlerde uç alımı kesinlikle yapılmamalıdır.
Sulama
- Ceviz kurağa dayanıklı bir bitki olmasına rağmen sulama ile verim artmaktadır. Su ağacın gelişmesine, iç oluşumuna iyi olmasına meyve gözü teşekkülüne olumlu etkide bulunur.
- Sulama imkanı mevcutsa salma sulama , damlama sulama gibi sulama teknikleri kullanılabilir. Yalnız burada dikkat edilmesi gereken husus, cazibe (salma) sulamalardan sonra bahçede oluşacak olan kaymak tabakasının kırılmasıdır.Ayrıca sulama suyunun bitkinin kök boğazına değdirilmemesine dikkat etmek gerekir. Ekolojilere göre değişmekle birlikte yıllık su ihtiyacı 1300-1500 mm.’dir.
Hasat
Bölgeler ve çeşitlere göre hasat zamanı Eylül başı ile Ekim ortalarına kadar devam eder.Hasat tarihini belirlemede en önemli kriter Perikap’ ın çatlayıp kuruması (1/3) ve meyve kabuklu halde iken Higrometre ile takribi %15 nem ihtiva ettiğinde hasat işlemi gerçekleştirilmelidir.Hasat edilen meyveler kabuklu olarak gölgede kurutulmalıdır. Hasat esnasında ağaç üzerinde yara dokusu açılmamalıdır. Ağaç dibine dökülen meyveler bir an evvel yeşil dış kabuklarından ayrılıp Kurulmaya bırakılmalıdır.